Fiona Boyes kan op haar eentje jouw plaatselijke juke joint in beroering brengen want wanneer het blues aanbelangt is zij zowat van alle markten thuis. Uiteraard is één van haar stockpaardjes de blues recht uit de Delta. Haar 2de album voor Yellow Dog Records en meteen haar nieuwste  werd reeds in 2009 in Austin Texas ingeblikt.

Ze brengt hier met ‘Blues Woman’ een pracht van een album uit met affecties voor Chicago blues tot de Mississippi Delta. Een trip wat blues allemaal kan inhouden is het resultaat van dit 15 nummers tellend album. Al leeft ze het merendeel in de States toch is zij afkomstig van Australië en daardoor komt ze hier misschien te weinig aan bod. Haar vorige album ‘Lucky 13’ (2007) was het debuut voor haar bij Yellow Dog Records en kreeg over de ganse wereld goede kritieken. In 2009  kreeg zij een nominatie voor haar live album ‘Live From Bluesville’. Ook voor deze Blues Woman’ zitten de recensies goed en bijna alle tracks werden door haar geschreven uitgezonderd ‘Howlin’ At Your Door’ waarvoor ze hulp kreeg van Steve Clarke, ‘Look Out Love’ van Chris Wilson en die ene cover die ze is gaan lenen bij JB Lenoir. Van deze countryblues ‘I Want To Go’ brengt zij hier meteen al een steengoed arrangement.

Ook de medewerking die ze verkreeg van collega’s is niet mis want op deze ‘Blues Woman’ krijgt ze assistentie van niemand minder dan Marcia Ball, Pinetop Perkins en Watermelon Slim en wanneer zulke klasbakken je komen helpen moet dit album gegarandeerd in de prijzen vallen.

‘Woman Ain’t A Mule’ is meteen al een stevige opener alvorens richting Delta te trekken met ‘Howlin’ At Your Door’ een stevige portie waar de sfeer van Howlin’ Wolf niet ver weg is (incluis de howlin’ sound’). Op Train To Hopesville’ komt Marcia Ball op de proppen en door het toevoegen van een blazer sectie komen we met dit nummer in de New Orleans neighbourhood…een nummer vol met dansbare riffs waar naast Marcia Ball ook de Texas Horns mogen vermeld worden alsook de backing vocals die luisteren naar de naam ‘The Congregation’.

Watermelon Slim is hier al overal ten velde komen op treden en op ‘Look Out Love’ wordt de dobro gehanteerd door good old’ Bill Homans en zowel WS als Marcia zijn ook terug te vinden op ‘The Barrelhouse Funeral’ waar de intro verzorgd wordt door de onmiddelijke herkenbare stem van Watermelon Slim als priester en na deze intro zitten we onmiddellijk in de aanstekelijke sfeer van de New Orleans. Pinetop Perkins is nu niet meteen de gast die een gans album op een dag kan inblikken, iets wat we schrijven met alle respect voor dit 96 jarige idool. Op ‘Old Time Ways’ mag hij zelf buiten de piano ook vocals waarnemen.

Nummers als ‘Place Of Milk And Honey’ en ‘Juke Joint On Moses Lane’ dat zijn van die tracks waarop Fiona zich thuis voelt als een vis in het water met een akoestische gitaar in aanslag en way, way back to the Roots….